Origjina e sazeve të Jonuzit me shokët lidhet me familjen përmetare Keko, më konkretisht me gërnetarin Lamçe Keko, familja e të cilit është po aq e rëndësishme për muzikën me saze të Shqipërisë së Jugut, njëlloj si ato të Selimit dhe Hafizesë në Leksovik, Demkës dhe Hajros në Korҫë apo sazet e Bilbil Vlorës në Vlorë. Nga kjo familje dolën dy gërnetarët më të shquar të Përmetit të gjysmës së parë të shek XX-të: Medi Keko, ose Medi Përmeti, aq i njohur për “Kabanë e Mediut” dhe Jonuz Keko ose “Jonuzi i Lamҫes”, “Jonuzi me shokët”, siҫ del në regjistrimet diskografike të atyre viteve e më pas si themelues i sazeve të Radio-Tiranës.  Me vdekjen e Medi Keko-Përmetit në mes të viteve 1930, sazet u riorganizuan të drejtuara nga Jonuz  Keko, me gërnetë ose siҫ thamë që njihet në regjistrimet diskografike me nofkën “Jonuzi i Lamҫes” ose “Jonuzi me shokët”. Shokët e tij ishin Alit Asllani në llahutë, Ethem Belul Sinani në llahutë Sadik Çaçi dhe Nesim Mehmeti në violinë. Më vonë Jonuzi aktivizoi edhe Selim Kekon me llahutë që të gjithë përmetarë dhe me lidhje farefisnore me njeri-tjetrin. Jonuzi i Lamҫes e përcolli traditën e gërnetës përmetare tek djali i tij Sulo dhe tek Usta Laver Bariu. Në vitin 1939, sazet e Jonuzit të Lamҫes u bënë baza për krijimin e sazeve të Radio-Tiranës.